Tvískíggjar venda báðar vegir. So kanst tú bæði bjóða vælkomin til tey, sum eru á veg inn, og biðja farvæl til tey, sum eru á veg út. Alt við einum og sama skíggja.

Við inniskíggjum kunnu tit kunna fólk, ið ferðast inni hjá tykkum. Tað veri seg starvsfólkini í kantinuni, viðskiftafólkini í móttøkuni, inni í handlinum osfr. Endamálini eru mong.

Útiskíggjar eru harðførari enn aðrir skíggjar. Teir kunnu hangast við bussskýlið, uttan fyri skúlan ella á handilsveggin – har tú hevur hug. Hesir tola bæði sól, vind og regn.

Vindeygaskíggjar hóskar væl í vindeyganum ella í móttøkuni, um har er sera ljóst. Teir hava serliga høga ljósstyrki, sum ger, at skíggin sæst í myrkri, og tá ið sólin stendur á.

Skalt tú veruliga síggjast, so skalt tú hava ein stórskíggja. Hesir kunnu hanga inni ella úti, og teir verða bygdir til júst tann veggin, teir skulu hanga á: Auditoriið, húsaveggin, hondbóltshøllina, fótboltsvøllin osfr.